تاریخچه شهرداری بابل

شهرستان بابُل پرجمعیت‌ترین شهرستان در استان مازندران و دومین شهرستان پرجمعیت شمال ایران است. ^[۳] شهرستان بابل دارای ۶ بخش، ۷ شهر و نیز ۶۷۳ روستا است. مرکز این شهرستان، شهر بابل است.^[۴][۵] ارتفاع شهر بابل ۲ متر پایین‌تر از سطح دریاهای آزاد بوده و کم ارتفاع ترین شهر استان مازندران می‌باشد. ارتفاع در این شهرستان، از شمال تا ده کیلومتری جنوب آن، از سطح دریاهای آزاد پایین‌تر است. شهر بابل به دو منطقه شهری تقسیم می‌شود. در سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت شهر بابل ۲۵۰٬۲۱۷ نفر و جمعیت شهرستان بابل ۵۳۱٬۹۳۰ نفر است. مساحت این شهرستان حدود ۱۵۷۸٫۱ کیلومتر مربع است. شهر بابل، مرکز شهرستان بابل، بین ۳۶ درجه و ۳۴ دقیقه و ۱۵ ثانیه عرض شمالی و ۵۲ درجه و ۴۴ دقیقه و ۲۰ ثانیه طول شرقی از نصف‌النهار گرینویچ واقع شده‌است و با تهران ۵ دقیقه و ۱۵ ثانیه اختلاف ساعت (از نظر جغرافیایی) و ۲۱۰ کیلومتر فاصله دارد.

نخستین مورخانی که از مامطیر یاد کرده‌اند ابن رسته و ابن فقیه (۲۹۱ ه‍.ق) می‌باشند. همچنین نویسندگانی چون اصطخری (۳۴۰ ه‍.ق) به صورت ممطیر و مامطیر و ابن حوقل (۳۷۶ ه‍.ق) به صورت مامطیر از این شهر نام برده‌اند.

در کتاب حدود العالم (۳۷۲ ه‍.ق) نیز می‌آید: «مامطیر شهرکیست با آب‌های روان و از وی حصیری خیزد سطبر و سخت نیکو که به تابستان به کار دارند» و در سخن اندر رودها می‌خوانیم: «و دیگر رودیست کی رود باوُل خوانند، از کوه قارن برود و بر مامطیر بگذرد و اندر دریای خزران افتد. از شواهد چنین برمی‌آید که از سده ۵ و ۶ ه‍.ق مامطیر رو به ترقی و توسعه نهاده، چنان‌که در اوایل سده هفتم بقول یاقوت حموی از جاه‌های برجسته طبرستان به‌شمار می‌آمد.»


این شهرستان از شمال به شهرستان‌های ساحلیِ بابلسر و فریدونکنار (که هر دو تا سال ۱۳۶۹خود از بخشهای شهرستان بابل بودند)، از شمال شرقی به شهرستان سیمرغ، از شرق به شهرستان‌های قائمشهر و سوادکوه شمالی، از جنوب شرقی به شهرستان سوادکوه، از غرب به شهرستان آمل و از جنوب به رشته کوه البرز و شهرستان فیروزکوه و شهرستان دماوند که در استان تهران است، همسایه است.

• طول: ۵۲ درجه و ۴۰ دقیقه و ۲۰ ثانیه
• عرض: ۳۶ درجه و ۳۳ دقیقه و ۱۰ ثانیه عرض شمالی
• مساحت شهرستان: ۱۵۷۸٫۱ کیلومتر مربع
• قبله: از جنوب به سمت مغرب حدود ۴۰ درجه^[۹]